𝗟𝗮𝗮𝘁 𝗷𝗲 𝗵𝗮𝗿𝘁 𝗯𝗿𝗲𝗸𝗲𝗻⁣
⁣
Dit is een vreemde manier om een Hartbewaking mee te beginnen, ik weet het.⁣
⁣
Deze zin kwam in mij op tijdens mijn ochtendmeditatie. ⁣
Mijn gedachten vlogen namelijk alle kanten op tot ik dacht: wat is er aan de hand? Ik realiseerde me dat ik me rot voelde en op zoek was naar een oorzaak. Dat veroorzaakte de afleiding. ⁣
⁣
Toen dacht ik aan de woorden van een van mijn favoriete schrijvers, de arts Gabor Maté: “𝘋𝘦 𝘥𝘳𝘢𝘯𝘨 𝘰𝘮 𝘢𝘢𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘮𝘰𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘵𝘦 𝘰𝘯𝘵𝘴𝘯𝘢𝘱𝘱𝘦𝘯 𝘪𝘴 𝘦𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘷𝘰𝘰𝘳𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯𝘥𝘦, 𝘣𝘪𝘫𝘯𝘢 𝘶𝘯𝘪𝘷𝘦𝘳𝘴𝘦𝘭𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯𝘴𝘤𝘩𝘢𝘱. 𝘏𝘦𝘵 𝘪𝘴 𝘥𝘦 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘩𝘦𝘦𝘳𝘴𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘬𝘳𝘢𝘤𝘩𝘵 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘴𝘵𝘶𝘳𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘬𝘦𝘶𝘻𝘦𝘴 𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘥𝘳𝘢𝘨.” ⁣
⁣
𝗪𝗮𝗮𝗿𝗼𝗺 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘄𝗲 𝘇𝗼 𝗮𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗿𝗲𝗻𝗻𝗲𝗻?⁣
𝗢𝗺𝗱𝗮𝘁 𝗶𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗻𝘂, 𝗼𝗻𝘀 𝗵𝗮𝗿𝘁 𝗯𝗿𝗲𝗲𝗸𝘁.⁣
⁣
We willen niet voelen hoe gestrest we zijn, hoe eenzaam, hoe bang, hoe doelloos. ⁣
Dus rennen we, piekeren we, oordelen we.⁣
⁣
De oplossing volgens Maté en vele andere leraren ligt in een open nieuwsgierigheid naar jezelf en een liefdevolle acceptatie van alles wat er is. Vanmorgen voelde ik weer hoe waar dit is. Zodra ik mijn gevoel zag en erkende, nam de behoefte om te ontsnappen af en voelde ik me zelfs sereen.⁣
⁣
Al het streven, alle vormen van verslaving, het is allemaal bedoeld om te vluchten van dit moment. ⁣
Wat als we daar gewoon mee stoppen? Wat als we voorzichtig glimlachen om onszelf? Om alle pijn, alle ellende, alle onrust? ⁣
Het betekent namelijk maar een ding: we zijn mens. ⁣
Acceptatie brengt meer dan vluchten. Juist het wegrennen van onszelf maakt ons zo moe.⁣
⁣
Laten we ophouden met rennen. ⁣
Laten we gewoon zijn, met alles wat er is. ⁣
⁣
Vandaag, laat je hart breken. ⁣Houd het zachtjes in je handen.
Want weet je, het breekt altijd maar even. ⁣
En het valt nooit uit elkaar. ⁣