Terug van weggeweest: Hartbewaking. 
In deze snelle wereld is het namelijk zo fijn om even tot jezelf te komen. Even stil te staan en de blik naar binnen te richten. Te zorgen voor je hart. Je te verzuchten en verzachten. Zodat je lijf en geest kunnen loslaten en ontspannen. In mijn praktijk vinden veel mensen zo’n toevluchtsoord, waar ze even kunnen schuilen.
Deze maandag, terwijl de maandelijkse sirene door de ochtend huilt:

HARTBEWAKING # 36⁣
⁣
𝗦𝗰𝗵𝗲𝗺𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴⁣
⁣
Soms moet ze even schuilen. ⁣
Niet schuilen voor de pijn van het leven, ⁣
maar juist schuilen in de kelder van haar diepste, ⁣
waar het duister drupt uit de donkere hoeken.⁣
⁣
Veilig is niet altijd licht.⁣
Het constant klimmen naar boven ⁣
houdt haar juist in de greep gevangen. ⁣
De vlucht voor de schemering maakt van de vlucht haar vijand. ⁣
⁣
Vandaag geeft ze op. Ze staat stil en laat zich inhalen. ⁣
Terwijl de schaduw om haar enkels krult en strengelt langs haar benen, ademt ze in. ⁣
Ze ademt uit, en ze weet:⁣
Veilig is niet altijd licht.⁣
Veilig is met dit donker kunnen dansen.⁣