Wat kan het lastig zijn om te accepteren wat het leven ons brengt. Soms lopen mensen hierbij vast en mag ik ze in mijn praktijk begeleiden in hun proces. Een van hen heeft de afgelopen tijd hard gewerkt om vrede te hebben met iets verdrietigs in haar leven. Vorige week begroef ze de strijdbijl. 

Vandaag is de Hartbewaking opgedragen aan haar en aan alle anderen die de moed hebben hun lot in de ogen te kijken en te zeggen: “Oké. Oké dan”

De gesloten deur

De afgelopen jaren probeerde ze een deur te openen
die stevig op slot zat.
Ze schreeuwde en schopte, sloeg één sleutel krom
en een andere stuk.
Vandaag liet ze haar hand van de klink glijden.
Vandaag stopte ze met de eeuwige vraag
die nooit een antwoord kreeg.

Sommige levens mogen we verkennen,
andere zijn voor ons verborgen.
Ook in een maakbare wereld is wensen niet genoeg.
Sommige deuren gaan nooit open.

Maar als één deur sluit of dichtblijft, gaat er een andere wereld open.
Er is zoveel moois voor ons, als we maar een andere weg
durven inslaan. Staar niet te lang naar een gesloten deur.
Neem wat je gegeven is en laat de rest.

Vandaag buigt ze haar hoofd voor wat geschreven staat in de sterren
– en wat niet.
Vandaag buigt ze haar hoofd voor alles wat verloren is
– en vindt daardoor zichzelf.