Vaak neemt de waan van de dag ons mee op sleeptouw, waardoor waardoor we moeilijk kunnen leven vanuit onze diepste kern. Als hypnotherapeut begeleid ik mijn cliënten in een diepe trance, waarin de kracht van stilte en introspectie zich kan openbaren als essentiële ingrediënten voor persoonlijke transformatie en creatieve groei:

Creatie

Sommige vormen van creatie vereisen dat we de kunst van de stilte meester worden. Om iets nieuws tot leven te brengen, moeten we durven te zijn als een ‘stilteling’, zoals de boeddhist Cuong Lu dat zo treffend noemt. Vanuit die stilte komt datgene op wat ernaar verlangt om gekend te worden. Die stilte lijkt vaak donker, waardoor moed nodig is om erin af te dalen. Toch moeten we ons eerst wagen in de duisternis van deze onbekende zee om de parel op te duiken uit de modderige bodem. 

Onvermijdelijk woelen we hiermee ook het slijk om, zodat allerlei oude rommel omhoog drijft. Veel mensen vinden dit lastig en kiezen er daarom voor om te blijven drijven in de branding. Maar als we het ongewenste wegduwen, leggen we een dam aan die de ondergrondse stroom tegenhoudt en het water brak maakt. Dorre bladeren hopen zich op, totdat we ze bevrijden en alles weer kan stromen. Terwijl we dieper afdalen in het donkerblauwe binnenste, trekt het zoute water sporen over ons lichaam. Even worden we geconfronteerd met een uitgestrekte leegte die nauwelijks te verdragen is. Voor een eeuwige minuut blijft alles stil. 

Dan komen we terecht op die diepste plek, die rivier onder de zee, die we allemaal herkennen wanneer we door haar worden meegevoerd. Die diepere plek die zo moeilijk in de taal van woorden uit te drukken is, want de nuances ontglippen ons en veranderen van vorm zodra we ze proberen te vatten in termen. 

Wanneer de woorden botsen tegen de muren van ons hoofd, kan alleen de poëzie van dans, muziek en schilderkunst de boodschap overbrengen. 

Creatie wordt geboren.